Tanje prirode
Zadivljujuće je u kolikoj mjeri su tumačenja prirode Jakoba Lorbera bliska znanstvenim stajalištima. Sve češće se potvrđuju njegova viđenja i istinitost njegove predodžbe o prirodi, koja se, iako iznijeta prije više od stotinu godina, broje u najdublje današnje spoznaje o prirodi1 . Lorberova literatura inspirirana „unutarnjim glasom“, Božanskom riječi koja se pojavila u njegovom duhu, stvara u njegovim duhovnim tekstovima, kroz duhovnost i razum, zadovoljavajuću sintezu religije i znanosti, sa čime se i današnje čovječanstvo polako hvata u koštac.